Μια πονεμένη ιστορία για όσους ασχολούμαστε με τα διοικητικά αθλητικών σωματείων είναι η εξεύρεση χορηγιών. Οι προσπάθειες όλων των σωματείων, των τοπικών ενώσεων και της ομοσπονδίας στρέφονται προς όλες τις κατευθύνσεις, κυβέρνηση, τοπική αυτοδιοίκηση και ιδιωτικό τομέα. Το αποτέλεσμα είναι παρόμοιο σε όλες τις περιπτώσεις, είτε πλήρης αποτυχία είτε σε ελάχιστες περιπτώσεις κάποια περιστασιακή χορηγία που στηρίζεται σε προσωπική σχέση παρά στη δυναμική του αθλήματος.
Στα διοικητικά δρώμενα του σκακιστικού κόσμου εκφράζονται δύο απόψεις. Η μία αποτελεί την πάγια γραμμή συγκεκριμένης μερίδας σωματείων που υποστηρίζουν σθεναρά την κρατική και μόνο επιχορήγηση των ερασιτεχνικών αθλημάτων. Η λογική στηρίζεται στο ότι αποτελεί υποχρέωση της κυβέρνησης προς τους πολίτες να παρέχει τη δυνατότητα για άθληση και ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να παραμείνουν τα “μικρά” αθλήματα ανεξάρτητα εφόσον χρηματοδοτούνται από ιδιώτες.
Οι παραπάνω άποψη δεν είναι παράλογη και για το Ελληνικό σκάκι συγκεκριμένα δούλευε αρκετά καλά τα προηγούμενα χρόνια, όσο η Ελληνική Σκακιστική Ομοσπονδία (ΕΣΟ) λάμβανε γενναία επιχορήγηση από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού (ΓΓΑ).
Σήμερα όμως η επιχορήγηση προς την ΕΣΟ καλύπτει μόνο τα λειτουργικά έξοδα, δηλ. ενοίκια και μισθούς. Η ανάγκη για εξεύρεση πόρων είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Παρότι τα περισσότερα σωματεία συμφωνούν ως προς την ανάγκη για εξεύρεση ιδιωτικών πόρων, το συγκεκριμένο εγχείρημα δεν έχει προχωρήσει πέρα από μεμονωμένες και αποσπασματικές χορηγίες. Μια από αυτές προσφέρθηκε πέρυσι από τον μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ ΠΑΟΚ Ιβάν Σαββίδη ώστε να καταφέρει η ΕΣΟ να καλύψει τα όποια ανοίγματα στον προϋπολογισμό της είχε δημιουργήσει η μείωση της τακτικής επιχορήγησης από τη ΓΓΑ στη μέση της χρονιάς.
Τα παραπάνω προβλήματα δεν αποτελούν αποκλειστικά Ελληνικό φαινόμενο. Οι προσπάθειες να αποκτήσει το σκάκι μια πιο εμπορική εικόνα ώστε να μπορεί να στηριχθεί σε ιδιωτική χρηματοδότηση πέφτουν στο κενό εδώ και πολλά χρόνια παγκοσμίως.
Αφορμή για το παρόν άρθρο αποτέλεσε η συνέντευξη του Άντριου Πόλσον στο chessdom. Ο κ. Πόλσον είναι επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται κυρίως στη Ρωσία στους τομείς της ενημέρωσης και της κοινωνικής δικτύωσης. Η Παγκόσμια Σκακιστική Ομοσπονδία (FIDE) αποφάσισε να παραχωρήσει τα δικαιώματα των προκριματικών για το παγκόσμιο πρωτάθλημα σε εταιρεία του Πόλσον, αφού πείστηκε από το εμπορικό πλάνο του τελευταίου για παγκόσμια προώθηση του σκακιστικού προϊόντος.
Όπως μπορείτε να διαβάσετε στην παραπάνω συνέντευξη, το σχέδιο για εξεύρεση ιδιωτικών πόρων από μεγάλες επιχειρήσεις αλλά και τοπικές αρχές μεγάλων πόλεων έχει μέχρι στιγμής αποτύχει παταγωδώς. Ο κ. Πόλσον δεν κατάφερε να διοργανώσει ούτε τα προκριματικά του πρωταθλήματος όπως είχε αναλάβει, με αποτέλεσμα να χρειαστεί να βάλουν το χέρι στην τσέπη μεμονωμένοι ιδιώτες φίλοι του αθλήματος.
Τα τουρνουά λοιπόν διεξάγονται κανονικά αλλά το σκάκι δεν μπορεί να ξεφύγει από την αφάνεια. Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από ευρύτερο κοινό και να πετύχει διαφημιστικά συμβόλαια όπως τα πιο δημοφιλή αθλήματα.
Εντός των συνόρων η κατάσταση βαίνει από το κακό στο χειρότερο. Η ΕΣΟ με την έλευση του 2014 αδυνατεί να καλύπτει το παράβολο για διεθνή αξιολόγηση των διασυλλογικών πρωταθλημάτων. Άλλο ένα κόστος μετακυλίεται στις τοπικές ενώσεις και από εκεί στα σωματεία και τους σκακιστές.