Σε ανύποπτο χρόνο, ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής Μάγκνους Κάρλσεν είχε δηλώσει, ότι μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος ο επόμενος στόχος είναι η τριπλή στέψη. Η ταυτόχρονη κατάκτηση και των τριών σκακιστικών πρωταθλημάτων, κλασικού χρόνου, ράπιντ και μπλιτς!
Κάτι τέτοιο δεν είχε πραγματοποιηθεί ποτέ στο παρελθόν, άλλωστε τα πρωταθλήματα γρήγορου σκακιού δεν ήταν πάντα τόσο οργανωμένα όσο είναι σήμερα.
Με τη λήξη του πρωταθλήματος μπλιτς και αφού είχε προηγηθεί η πρωτιά στο ράπιντ, ο σκακιστικός κόσμος για πρώτη φορά στην ιστορία υποδέχεται ένα καθολικό πρωταθλητή σε όλους τους χρόνους σκέψης.
Το κατόρθωμα του Κάρλσεν έχει ιδιαίτερο βαθμό δυσκολίας μιας και στα παραπάνω πρωταθλήματα συμμετείχε το σύνολο της σκακιστικής ελίτ (με εξαίρεση τους Κράμνικ και Τοπάλοφ), αλλά και κάποιοι πιο αδύναμοι γκραντ μαιτρ που όμως ειδικεύονται στο γρήγορο σκάκι.
Οι τρεις χρόνοι σκέψης κλασικός (1 ώρα και πάνω για κάθε παίκτη), ράπιντ (15 λεπτά με 1 ώρα για κάθε παίκτη) και μπλιτς (μέχρι 15 λεπτά για κάθε παίκτη) δημιουργούν πολύ διαφορετικές συνθήκες παιχνιδιού. Ο ιστορικός Παγκόσμιος Πρωταθλητής Γκάρυ Κασπάροφ, παρομοίασε την τριπλή νίκη του Κάρλσεν με την κατάκτηση τριών Γκραντ Σλαμ στο τένις σε τρεις διαφορετικές επιφάνειες, χώμα, χόρτο και σκληρή επιφάνεια.
Στην πραγματικότητα όμως έχει αποδειχθεί πιο δύσκολο. Η διαφοροποίηση στο χρόνο σκέψης αλλάζει τη δομή του παιχνιδιού, όπως καθορίζει η απόσταση τη φύση του αγωνίσματος στους αγώνες δρόμου στο στίβο.
Το μπλιτς χρειάζεται προετοιμασία ανάλογη με τα σπριντ έχει διαφορετική ένταση κατά τη διάρκεια της παρτίδας από μια παρτίδα κλασικού χρόνου και πολύ διαφορετικό βάθος στρατηγικής. Το κατόρθωμα του Κάρλσεν είναι μοναδικό και τολμώ να πω ότι δύσκολα θα επαναληφθεί στο μέλλον ακόμα και από τον ίδιο.