Την εποχή που ξεκινούσα το σκάκι, πριν 20 περίπου χρόνια, τα βιβλία ανοιγμάτων όπως και σήμερα κυριαρχούσαν ποσοτικά στη σκακιστική βιβλιογραφία. Τότε κάθε βιβλίο που έπεφτε στα χέρια μου είχε κάτι το μυστηριώδες, οι σελίδες του έκρυβαν μυστικά που ήθελα να τα ανακαλύψω.
Τα βιβλία ανοιγμάτων αποτελούσαν ειδική περίπτωση, μιας και στο δικό μου μυαλό υπόσχονταν σύντομες νίκες με εντυπωσιακές επιθέσεις, γεμάτες συνδυασμούς και θυσίες! Κάθε βιβλίο σήμαινε πολλές ώρες πάνω στη σκακιέρα, για να παίξω ξανά και ξανά όλες τις βαριάντες. Να βρω τα μυστικά που έκρυβε από πρώτο χέρι…
Μέχρι σήμερα δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα, κάθε φορά που ανοίγω ένα καινούργιο βιβλίο η προσμονή είναι ίδια, όμως σήμερα δεν στήνω την παλιά μου σκακιέρα. Το ρόλο της έχει αναλάβει ο υπολογιστής. Και μαζί με τον υπολογιστή έχουν μπει στην καθημερινότητά μου και οι σκακιστικές μηχανές. Αρχικά ήταν ο Fritz, μετά οι Junior, Shredder και Hiarcs, σήμερα περισσότερο Houdini αλλά και Stockfish, Comodo, Rybka.
Ανοίγω λοιπόν ένα βιβλίο για ανοίγματα με τίτλο “SOS – Secrets of Opening Surprises Vol.10” του εκδοτικού οίκου “New in Chess”, ο τίτλος και μόνο φτάνει για να το αγοράσω, το λέει καθαρά περιέχει μυστικά!!!
Αφού το ξεφυλλίσω 4-5 φορές αποφασίζω να περάσω ένα κεφάλαιο στον υπολογιστή για να ελέγξω το καινούργιο μηχάνημα που αγόρασα. Ξέρετε οκταπύρηνος επεξεργαστής, 16 Gb RAM και λοιπά άχρηστα, εκτός σκακιστικής ανάλυσης, χαρακτηριστικά. Διαλέγω το 6ο κεφάλαιο το οποίο καταπιάνεται με τη θέση που προκύπτει μετά από τις εξής κινήσεις: 1.δ4 δ5 2.γ4 γ6 3.Ιζ3 Ιζ6 4.Ιγ3 δxγ4 5.α4 α5!? και απεικονίζεται στο παρακάτω διάγραμμα:
Συγγραφέας του κεφαλαίου ο Ρώσος GM Άρθουρ Κόγκαν, που προσπαθεί να συστηματοποιήσει τη λιγοστή θεωρία και να προτείνει τις καλύτερες συνέχειες και για τις δύο πλευρές. Στην παραπάνω θέση τα Λευκά έχουν τρεις βασικές συνέχειες και συγκεκριμένα 6.ε3, 6.ε4 και 6.Ιε5. Η ανάλυση των δύο πρώτων αποδεικνύεται εύκολη υπόθεση τόσο για το συγγραφέα όσο και για τον υπολογιστή μου. Τα Μαύρα στέκονται μια χαρά και αρκεί να αναλυθεί η τρίτη βαριάντα για να δικαιωθεί ο τίτλος του βιβλίου!
Η τελευταία παρτίδα λοιπόν με την οποία θα καταρρίψουμε το 6.Ιε5 είναι η εξής:
Είναι ποτέ δυνατόν να σταματάει η ανάλυση σε αυτή τη θέση,
με την εκτίμηση τα Μαύρα απειλούν ματ και έχουν καλό παιχνίδι;
Το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει λύση, καμία από τις εναλλακτικές δεν οδηγεί στην ισότητα.
Γιατί ο συγγραφέας αφήνει για τελευταία την κρίσιμη βαριάντα και μάλιστα τη θάβει ανάμεσα στα σχόλια με παρενθέσεις επί παρενθέσεων;
Και αφού έχει βρει την προβληματική θέση γιατί δεν μας προτείνει κάτι άλλο νωρίτερα;
Τα ερωτήματα αυτά θα μείνουν αναπάντητα. Όσο περνάνε τα χρόνια όλο και λιγότερα βιβλία ανοιγμάτων με πείθουν να τα αγοράσω. Οι υποσχέσεις για σκακιστικά μυστικά έχουν χάσει την αίγλη του παρελθόντος. Οι συμβουλές που έχω να δώσω είναι να ψάχνετε για κριτικές βιβλίων πριν αγοράσετε, να αποφεύγετε βιβλία που περιέχουν τη λέξη “secret” στον τίτλο τους και να ελέγχετε με υπολογιστή όλες τις συνέχειες που προτείνουν οι συγγραφείς. Θα εκπλαγείτε με το πόσοι από αυτούς δεν έχουν κάνει ούτε ένα απλό τσεκάρισμα για τακτικά λάθη…