Παγκόσμιο Πρωτάθλημα σκακιού – Smackdown

Παγκόσμιο πρωτάθλημα σκάκι SmackdownΤι σχέση μπορεί να έχει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο σκάκι, με το Smackdown; Φαινομενικά καμία! Στην πράξη όμως το σκάκι εξακολουθεί να μένει πιστό στον τρόπο ανάδειξης του παγκοσμίου πρωταθλητή με τον τρόπο που θεσμοθετήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα.

Σήμερα ο τρόπος αυτός υιοθετείται από το Smackdown και άλλα παρόμοια αθλήματα-θεάματα, αλλά έχει εγκαταλειφθεί από το σύνολο των σοβαρών αθλημάτων και κυρίως από το σύνολο των Ολυμπιακών αγωνισμάτων.

Η ανάδειξη παγκόσμιου πρωταθλητή στα ομαδικά αθλήματα γίνεται κατά κύριο λόγο με μια σειρά προκριματικών αγώνων με γεωγραφικά κριτήρια, από τους οποίους προκύπτουν οι ομάδες της τελικής φάσης. Η τελική φάση διεξάγεται με διάφορα συστήματα που συνήθως περιλαμβάνουν ένα ή περισσότερα στάδια ομίλων και στη συνέχεια αγώνες νοκ-άουτ μέχρι το μεγάλο τελικό που επίσης αποτελείται από ένα παιχνίδι. Φυσικά υπάρχουν πολλές παραλλαγές, όμως το βασικό πνεύμα είναι το ίδιο. Προκριματικά για όλους χωρίς εξαιρέσεις. Τελική φάση με ομίλους και νοκ-άουτ.

Το σκάκι όμως δεν είναι κατά βάση ομαδικό άθλημα και είναι πιο λογικό να συγκριθεί με κάποιο ατομικό άθλημα όπως το τένις ή το πινγκ-πονγκ. Στο τένις δεν υπάρχει παγκόσμιο πρωτάθλημα, οι παίκτες κατατάσσονται σε δύο λίστες ανάλογα με τα αποτελέσματα που έχουν κάνει, στην πρώτη από αυτές γενικά και στη δεύτερη την τρέχουσα χρονιά. Το πινγκ-πονγκ ακολουθεί τη δομή των ομαδικών αθλημάτων που αναλύθηκε πιο πάνω.

Ας δούμε τώρα τι ισχύει στο Smackdown. Εκεί κατά τη διάρκεια της χρονιάς διεξάγονται τουρνουά που αποτελούν προκριματικά για τον κύκλο του παγκόσμιου πρωταθλητή. Όποιοι από τους αθλητές που συμμετέχουν σε αυτά, συγκεντρώσουν τις περισσότερες νίκες προκρίνονται για το τουρνουά των διεκδικητών, απ’ όπου προκύπτει ο τελικός διεκδικητής του πρωταθλήματος. Σε όλη αυτή τη διαδικασία ο παγκόσμιος πρωταθλητής δεν συμμετέχει, αλλά περιμένει την ανάδειξη του αντιπάλου του.

Εκτός από τα τουρνουά που εντάσσονται στον κύκλο των προκριματικών, διεξάγονται όπως είναι φυσικό και άλλα, στα οποία μπορεί να συμμετάσχει και ο πρωταθλητής. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις εμφανίσεις του, ο εκάστοτε πρωταθλητής, περιφέρει την πολυπόθητη “ζώνη του πρωταθλητή” σαν τρόπαιο, που έτσι κι αλλιώς δεν κινδυνεύει να χάσει παρά μόνο στο ματς για το παγκόσμιο πρωτάθλημα.

Σ’ αυτά τα τουρνουά αντιμετωπίζει οποιονδήποτε ορίζει το σενάριο του Smackdown και συνήθως κερδίζει τα παιχνίδια με τους φανερά υποδεέστερους, ενώ πολλές φορές χάνει από τους ισχυρούς αντιπάλους, τους οποίους μόλις έχει κατατροπώσει στα σημαντικά παιχνίδια του πρωταθλήματος.

Αλλαγή στην κορυφή συμβαίνει σε δύο περιπτώσεις, πρώτον όταν εμφανίζεται κάποιος εντυπωσιακά καλύτερος αθλητής και δεύτερον όταν δεν κυριαρχεί κάποιος από τους πρωταγωνιστές, οπότε όλοι παίρνουν τη “ζώνη” για μικρά χρονικά διαστήματα.

Αν θέλαμε να περιγράψουμε τη δομή του σκακιστικού παγκοσμίου πρωταθλήματος ποιο από τα παραπάνω συστήματα βρίσκεται πιο κοντά; Φυσικά το Smackdown. Όχι απλά βρίσκεται κοντά, αλλά τολμώ να πω, είναι ακριβώς ίδιο! Ο πρωταθλητής περιμένει ως θεατής τον διεκδικητή, οποίος περνά από δοκιμασίες δύο ετών για να κερδίσει μια θέση στο τουρνουά των διεκδικητών. Εκεί αγωνίζεται απέναντι σε επτά από τους κορυφαίους σκακιστές σε ένα πολύ δύσκολο τουρνουά και τέλος αντιμετωπίζει τον πρωταθλητή σε ματς 12 παρτίδων.

Τι κάνει ο πρωταθλητής στη διετία των προκριματικών; Περιφέρει το “στέμμα” του πρωταθλητή από τουρνουά σε τουρνουά, υπενθυμίζοντας μετά από κάθε του ήττα, ότι η μόνη διοργάνωση που έχει αξία είναι ο τελικός. Ένας τελικός που επωμίζεται εξ ολοκλήρου την ευθύνη για τις κακές εμφανίσεις του πρωταθλητή μιας και έχει αναδειχθεί ως η ύψιστη αναμέτρηση.

Και τέλος πότε αλλάζει ο πρωταθλητής; Όταν εμφανιστεί ένας σκακιστής φαινόμενο.

Το σκάκι δεν μπορεί να διατηρεί για πολύ ακόμα το σύστημα του Smackdown, γιατί πολύ απλά το σκάκι δεν είναι σόου. Δεν αποτελεί φαντασμαγορικό θέαμα με ημίγυμνα κορμιά ανδρικά και γυναικεία, εκρήξεις βεγγαλικών και σενάριο κακόγουστης ταινίας δράσης.

Το σκάκι είναι πνευματικό άθλημα και ως άθλημα οφείλει να πορευθεί. Πρέπει να απαγκιστρωθεί από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος και να εναρμονιστεί με τη σύγχρονη αθλητική και γιατί όχι Ολυμπιακή πραγματικότητα. Να παραδειγματιστεί από τα άλλα ατομικά αθλήματα και να δοκιμάσει κάτι καινούργιο και πιο μοντέρνο. Ας είναι το μοντέλο του τένις ή αυτό του πινγκ-πονγκ, ας είναι το σύστημα του σκακιστικού παγκοσμίου κυπέλλου. Ας είναι ο,τιδήποτε, εκτός από Smackdown…

Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.