Κριτική βιβλίου: Excelling at Positional Chess

κριτική σκακιστικού βιβλίου

Excelling at Positional Chess
Jacob Aagaard
Everyman 2003, 176 σελ.

Μετά τη μεγάλη επιτυχία του βιβλίου του, “Excelling at Chess”, ο Δανό-Σκοτσέζος Jacob Aagaard, καταπιάστηκε με τη συγγραφή επί μέρους τόμων με το ίδιο σκεπτικό, ώστε να αναλύσει και να καλύψει πληρέστερα τα θέματα που πραγματεύτηκε στο αρχικό βιβλίο. Λογική συνέχεια λοιπόν του “Excelling at Chess” είναι το “Excelling at Positional Chess” στο οποίο ο συγγραφέας αναπτύσσει την προσωπική του προπονητική φιλοσοφία σχετικά με τη στρατηγική στο σκάκι.

Ας ρίξουμε μια ματιά στα περιεχόμενα:

1. Simple Truths 17-22
2. Primary Concepts 23-34
3. Defining Weaknesses 35-44
4. Squares – And How Pieces Exploit Them 45-54
5. Analysing Your Own Games 55-61
6. Positional Sacrifices 62-65
7. Positional Exercises 66-84
8. Solutions to Exercises 85-176

Η κατανομή των σελίδων, όπως φαίνεται παραπάνω, δείχνει σε ποιον τομέα δίνεται ιδιαίτερο βάρος και δεν είναι άλλος από αυτόν των ασκήσεων. Τα 2/3 του βιβλίου καλύπτονται από ασκήσεις και τη λεπτομερή λύση τους.

Ο συγγραφέας εκθέτει τις απόψεις του, στην εισαγωγή, ως προς τον τρόπο που σκεφτόμαστε σε μια παρτίδα και τη μέθοδο λήψης αποφάσεων που χρησιμοποιούμε. Συγκεκριμένα αναφέρει ότι υπάρχουν τρεις αλληλοεμπλεκόμενοι τρόποι: (α) το μέτρημα, (β) η διαίσθηση και (γ) η αφαιρετική σκέψη. Χρησιμοποιούμε και τους τρεις τρόπους σε μια παρτίδα αλλά και για την εκτίμηση μιας θέσης στην ανάλυση.

Κάποιοι παίκτες έμειναν στην ιστορία για την ισχυρή διαίσθησή τους όπως ο Ταλ και ο Καπαμπλάνκα, οι οποίοι πολλές φορές δεν εξέταζαν μια θέση σε βάθος αλλά επέλεγαν κινήσεις με βάση το ένστικτο και τη φαντασία τους. Αυτό το προσόν κάποιες φορές απέβαινε εις βάρος τους, όταν οι αντίπαλοι αν και δεν διέθεταν το ταλέντο τους, κατάφερναν με σκληρή δουλειά πάνω στη σκακιέρα και με τη βοήθεια του μετρήματος και της λογικής, να αποκαλύπτουν τα λάθη που αναπόφευκτα εμφανίζονταν στο διαισθητικό παιχνίδι τους. Και καταλήγει ο συγγραφέας ότι στην ιδανική περίπτωση πρέπει ο σκακιστής να διαθέτει ισορροπία μεταξύ των τριών τρόπων σκέψης και να μπορεί να χρησιμοποιεί τον κατάλληλο ανάλογα με τις απαιτήσεις της θέσης. Για παράδειγμα σε μια περίπλοκη θέση με πολλά τακτικά πρέπει να χρησιμοποιήσει τη διαίσθηση και τη λογική για να αναγνωρίσει τις υποψήφιες κινήσεις και στη συνέχεια το μέτρημα. Σε θέσεις στρατηγικές πρέπει να λάβει υπόψη του κάποια τεχνικά θέματα και γενικές αρχές, τις οποίες ελέγχει με μέτρημα λίγων κινήσεων για την αποφυγή λαθών.

Ένα μεγάλο κομμάτι της εισαγωγής αφιερώνεται στην προσπάθεια του συγγραφέα να δείξει ότι στο σκάκι υπάρχουν και ισχύουν σε αρκετές περιπτώσεις, οι λεγόμενες «γενικές αρχές». Σε αυτό το κομμάτι επιτίθεται στο παλαιότερο βιβλίο του John Watson, “Secrets of Modern Chess Strategy” στο οποίο εκτίθεται η άποψη ότι το σύγχρονο σκάκι δεν διέπεται από γενικές αρχές.

Η θεωρία που αναπτύσσεται στα πρώτα 6 κεφάλαια δεν μπορεί να θεωρηθεί εκτενής και ο ίδιος ο συγγραφέας μας πληροφορεί ότι σκοπός του είναι να αναφέρει θέματα που δεν καλύπτονται επαρκώς από άλλη βιβλιογραφία. Το βιβλίο διαβάζεται ευχάριστα μέχρι το σημείο όπου ξεκινούν οι ασκήσεις, τότε έρχεται η ώρα του σοβαρού αναγνώστη να αποδείξει στον εαυτό του αν έχει διάθεση για δουλειά ή προτιμά να διαβάζει παθητικά μόνο θεωρίες. Όποιος αφιερώσει το χρόνο και τον κόπο για την επίλυση των ασκήσεων σίγουρα θα επιβραβευθεί για την προσπάθειά του και αυτός άλλωστε είναι ο μόνος τρόπος για να εκμεταλλευτείτε το συγκεκριμένο βιβλίο.

Το απαιτούμενο επίπεδο είναι κάπως υψηλό και σίγουρα είναι απαραίτητες οι γνώσεις τακτικών θεμάτων και των βασικών στρατηγικών μιας και δεν αναλύονται σε αυτό το βιβλίο. Προτείνεται σε όσους έχουν διάθεση να λύσουν ασκήσεις δηλαδή σε όσους θέλουν να βελτιώσουν το παιχνίδι τους.

Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.